بسم الله سبحان القادر
قطار سریع السیر عمر (زمان) بسرعت در حال حرکت است و همه ما مسافرین آنیم.
تعدادی نه چندان کم از ما، باور نداریم که سرعت قطار عمر و حوادث قریب الوقوع قبل از مقصد ، امکان هر گونه
برنامه ریزی برای استگاه پایانی را گرفته و تازه وقتی باورمان میشود که فرصتی نداریم ، بتندی و با شتاب در
جهت عکس حرکت قطار و دوان دوان ، میخواهیم جبران مافات کنیم ، حلالیت بطلبیم ، بگوئیم فلانی ترا بخدا
تهمتها، غیبتها ، چشم چرانیها، بخل و حسد ها و ..............ی مرا ببخش و حلال کن تا مبادا آنطرف مچم را
بگیرند ، آخر میدانی من آنقدر در فکر پیشرفت خودم از طریق زدن برای تو و دیگران بودم و تلاش کردم که یادم
رفت قطار دارد به آخر خط میرسد...........حالا هم که طوری نشده ، آبرو و اعتبار و تمام فرصتهایی را که داشتی
رو از دست دادی و اتفاق خاصی هم نیافتاده پس بیا از حق خودت و زن و بچه ات بگذر و این دم آخری حلالمون
کن ، بابا دو روزه دنیا که ارزش نداره بخاطرش منو تو اون دنیا دچار عذاب کنی و ..........الا آخر.......
عزیزان و دوستان
شما چطور فکر میکنید؟ آیا همه اش همین است؟
واقعا عمری در حق کسانی جفا کردن و حق حیات و آسایش و .....عده ای را سلب کردن و خیلی راحت از
کنار موضوع رد شدن درسته؟
خدایا ی من ، التماست میکنم که مبادا منو چنان بحال خودم رها کنی که دیگه نشه کاری کرد؟
خدا جونم، تمنا میکنم چنان آ دمم کنی که از اون دسته نباشم که آخر خط یاد کارهای زشتم بیافتم و تازه
خلاف جهت بدوم که حلالیت بگیرم؟
و خدایا ، خودت میدونی چه کسانی رو به شفاعت گرفتم که دلت نیاد ...................!!!!!
موضوع دیگر اینکه ، هر کس خودش را شناخت ، خدایش را هم خواهد شناخت انشاءالله .
عالم محضر خداست، در محضر او ، گناه نکنیم ، چه گناه کوچک و چه بزرگ باشد.
برای شناخت خدا ، یک راهش مطالعه آیات و آثار خداوند، یعنی جهان خلقت و آفزینش هست که در آن هم
بهترین یا یکی از راههای بهتر ، مطالعه جغرافیا در تمام ابعاد و جوانبش هست مثل پیدایش اولیه کائنات ،
نظریات انفجار بزرگ، و هزاران هزار مطلب که همگی پیش رویمان وجود دارند و سپس آن مطالعات را در کتاب
آسمانی قران یافته و بیشتر به عظمت خداوند منان و خالق یکتا و یگانه پی میریم.
ما را از دعای خیرتان محروم نفرمائید.
تا بعد یا علی و خدا حافظ
