بسم رب العالمین

سلام

امیدوارم همه خوب و سالم و سر حال باشید.

راستی که تامین امنیت عمومی و اجتماعی ،چه نعمت بزرگیست که تا انسان گرفتار نبودنش نشود ،هرگز

بدرستی ارزشش را لمس نمیکند.

چند روز قبل که فرزندانم را به پارک برده بودم ،دیدم چند تا جوان(کودکان 18ساله به بالا)تمام اسباب بازی

بچه ها را اشغال و مشغول تفریحند.

مدتی گذشت و دیدم نخیر کار از این حرفها گذشته و من جواب پسر 14ساله و دختر3ساله ام را که میپرسند

بابا پس کی نوبت ما میشه و چرا به اینها چیزی نمیگوئید؟ را نمیتوانم بدهم!!!!

خلاصه دل را بدریا زدم و خیلی محترمانه جلو رفته و بحساب خودم ،به محترم ترینشان عرض کردم :آقا ببخشید

اگه ممکنه اجازه بدهید بچه ها هم کمی بازی کنند که چشمتان روز بد نبیند همگی آنها با ادبیات خاص خود

و چنان طلبکارانه جلوی من ایستادند که انگار من چه گناه بزرگی کرده بودم؟!!!!!!

خلاصه بعد کمی صحبت و مشاجره و ............با پیراهن پاره شده و لب خونین ناشی از ضربه ناگهانی یکی

از آنها و حمایت چند نفر تازه از راه رسیده از من، پلیس محترم هم سر رسیده و با دیدن اوضاع ظاهری من،

و تشویش بچه ها و گلایه مردم ، اقایان پا به فرار گذاشته که تازه فهمیدم این کار روزمره آنها بوده و پلیس

هم از  سوابق آنها مطلع میباشد.

بالاخره ،با حضور چند روزه پلیس در پارک و باز گشت آرامش به آنجا ،فکر کردم که راستی امنیت چه نعمت

بزرگیست و خدا سایه حافظین آن را از سر کسی کم نکند.

اما دوستان، صرف نظر از دیدگاههای سیاسی و ......اگر واقعا عده ای از اوباش پا را از حریم خود بیرون و

حتی به درون حریم انساسی و اجتماعی دیگران گذاشتند تکلیف چیست؟

اگر در برابر اعتراض مردم هم بایستند واقعا نباید از پلیس کمک خواسته شود و یا آنها طبق وظیفه ذاتی و

قانونی خود برای حفظ امنیت بنده و شما ،نباید مداخله نماید؟

خدا بلایی را که سر من آمد سرکسی نیاورد ،ولی در آنصورت است که فریاد برآید که مسلمانی نیست؟!

برای هر برنامه ریزی کوچک و بزرگ،خرد وکلان، اولین لازمه آن،وجود امنیت است حال برای آبادانی باشد یا

عمران،اقتصادی یا اجتماعی،زیر بنائی یا زود بازده و هر نوعی که باشد!؟     اینطور نیست؟

                                                                          تا بعد یا علی مدد