بسم رب العلماء و المتقین

انالله واناالیه الراجعون

چهره اش دوست داشتنی و تو گویی نوری از اعماق پیشانی اش میبینی که نه با چشم بلکه با دیده بصیرت خویش!      هنگام نماز و قرائت حمدوسوره همواره صدایش لرزان و چشمهایش گریان بود و کلامی سرشار از ملاقات با خدای خود.اری هر که اندکی او را میشناخت این چند خصیصه را در او دیده ویا حس میکرد.اما مردم دیارش فومن.عشقی وصف ناشدنی به وی داشتند و همیشه از او بعنوان مظهری از مظاهر تقوا و زهد و پاکی یاد میکردند و میکنند. انهایی که در پی حل مشکلاتشان به ایشان در قم مراجعه مینمودند خوب بخاطر دارند که هرگز کسی را دست خالی یا بی نتیجه روانه نمیکردند .از کرامات پشت پرده وارتباط درونی اش هم برخی از نزدیکانشان جه جیزها که ندیدند! یکی از مراجعینشان تعریف میکرد که اقا بطرز عجیبی از نهان دل ما خبر داشت و دیگری از گنجینه پایان ناپذیر کمکهای مالی ایشان از زیر پوستینی که همیشه روی ان مینشستند با حیرت یاد میکرد .در این باب فقط میتوان این نکته را چند باره گفت:               مردان خدا پرده پندار دریدند    یعنی همه جا غیر خدا یار ندیدند

ارتحال جانسوز وضایعه اسفبار فقدان این عالم ربانی را به تمام عزیزان دوستدار راهش و به تمام مراجع و علما و مسلمین جهان و بازماندگانش تسلیت عرض نموده و صبر وتسلی خاطر داغدیده گانش را از حضرت باریتعالی خواستارم.